Zawód coacha jest w Polsce pewną nowością i wciąż jeszcze coaching w naszym kraju jest branżą dynamicznie się rozwijającą, przed którą jest ogromna przyszłość. Zastanawiasz się, czy zawód coacha jest dla Ciebie? A może interesuje Cię coaching od strony klienta? W tym tekście znajdziesz najważniejsze fakty na temat tego zawodu.
Co oznacza słowo coach? W dosłownym tłumaczeniu z języka angielskiego to „trener”. Jednak w tym przypadku nie ma mowy o tym, że modnym angielskim słówkiem zastępujemy dobrze znane pojęcie, żeby lepiej brzmiało. Choć coaching istotnie wywodzi się ze świata sportu, dziś zawód ten wyewoluował mocno. Stad potrzeba posiadania innego pojęcia.
Psycholog, trener, terapeuta, coach – czym się różnią
Zawód coacha często wykonują osoby z wykształceniem psychologicznym, ale nie jest to konieczne. Ważne jest jednak by zrozumieć, czym coach różni się od psychologa, terapeuty czy trenera.
Terapeuta to osoba, która ma za sobą długie szkolenie, w tym własną psychoterapię, pracuje z pacjentami pod nadzorem superwizora, w konkretnym nurcie, na przykład psychoterapii czy terapii behawioralnej. Terapeuta pomaga uporać się z poważnymi problemami: depresja, trudnościami emocjonalnymi, może prowadzić terapię par lub pracować z młodzieżą.
Psycholog nie musi być terapeuta, zajmuje się doradztwem w zakresie emocji, może prowadzić warsztaty rozwojowe albo wspierające dla dzieci i młodzieży oraz dla dorosłych. Psycholog często pracuje też w szkole.
Trener to osoba, która prowadzi szkolenia w zakresie konkretnych umiejętności. Może to być na przykład trener zarzadzania czasem, trener umiejętności miękkich, trener uczący asertywności w biznesie czy technik negocjacyjnych… Zakres jest tu bardzo duży.
A kim jest coach, jeśli nie jest nikim wymienionym wyżej? Coach przede wszystkim nie prowadzi żadnej terapii – osoba cierpiąca na zaburzenia czy depresję nie powinna brać udziału w coachingu, dopóki nie upora się z chorobą i solidny coach zasugeruje jej podjęcie terapii zanim podejmie współpracę. Coach nie jest też trenerem – rzadko uczy konkretnych umiejętności, raczej podsuwa narzędzia. Na czym więc polega coaching? Najprościej mówiąc jest to wsparcie w wyznaczeniu celu oraz w jego realizacji poprzez prace z klientem zorientowaną na konkretne zadania. Coach podsuwa narzędzia, pomaga eliminować trudności. Jest jednak tylko towarzyszem, nie zrobi tego za klienta.
Kto może zostać coachem?
Zawod coacha nie wymaga konkretnego wykształcenia, nie jest uregulowane prawnie, kto może świadczyć tego typu usługi. Bardzo często coachami zostają osoby z wykształceniem humanistycznym: po psychologii, socjologii, antropologii. Ale mogą być też filologami czy ekonomistami. Nie oznacza to jednak, że coachem może być każdy. To zawód wymagający szczególnych predyspozycji. Dobry coach musi lubić kontakt z ludźmi, umieć słuchać, być otwartym na drugiego człowieka. Powinna go cechować uczciwość, musi wzbudzać zaufanie. W zawodzie coacha niezbędne są szerokie horyzonty i chęć ciągłego rozwoju. To oznacza regularne uczestnictwo w różnego typu kursach i warsztatach u uznanych ekspertów z zakresu coachingu. Wiele uczelni oferuje też studia podyplomowe o specjalizacji coaching. Regularny rozwój ułatwia też członkostwo w różnego typu organizacjach zawodowych polskich i międzynarodowych.
Jak zostać coachem?
Coaching zwykle wykonywany jest na zasadach freelance’u – w ramach własnej działalności gospodarczej. Coach od początku powinien budować swoją markę osobista – idealne są do tego social media i portale branżowe, gdzie można publikować. Wielu coachów decyduje się też na wydawanie książek, prowadzanie swoich blogów, oferują też różnego rodzaju kursy online. Należy tez wybrać swój obszar działania. Może to być coaching kariery, ale też coaching rodzicielski czy coaching zdrowia. Coraz częściej coaching jest też zorientowany na konkretną płeć: coaching kobiet i mężczyzn, choć oczywiście nie jest to obowiązkowe, to tylko jedna z możliwości.